
Τώρα είδα μια άλλη Πάρνηθα καμένη, τελείως μαύρη. Είδα τα δέντρα μαύρα, είδα το δάσος μαύρο, γεμάτο σκουπίδια, είδα τα ελάφια κοκαλιάρικα.
Τέλειωσε το οξυγόνο του δάσους και δεν μπορούμε να ζήσουμε στο μαύρο.
Η άλλη πλευρά της Πάρνηθα που πήγαμε μετά, ήταν ωραία, γιατί είχε πράσινο, πουλιά και οξυγόνο.
Κάτι πρέπει να γίνει. Θα ήθελα να μην πετάνε σκουπίδια στο δάσος.
Θα ήθελα να βοηθήσω και εγώ να γίνει καλύτερη η Πάρνηθα.
18/10/2008